Русский язык

Первый зуб — это яркое событие в жизни ребенка и его родителей. В древности считалось, что это переходный период для малыша, когда он может подвергаться всевозможным опасностям. Именно поэтому ребенка одаривали всевозможными оберегами: изделиями из кораллов или ожерельем из завязанных в узелки девяти полосок красного шелка. Сейчас во многих домах принято в этот знаменательный день дарить “зубастику” серебряную ложку. Обычно это делают его крестные родители.
В Армении обладателю первого молочного зуба уже необходимо выбрать себе будущую профессию. Праздник называется “атаматик” и выглядит так: малыша сажают перед всевозможными предметами, иллюстрирующими тот или иной вид деятельности. Если ребенок потянется к молотку — будет плотником, к фонендоскопу — доктором.
А вот в некоторых турецких семьях появление первого зуба празднуют богатым застольем в кругу родственников. И обязательно соблюдают традицию: каждому подают кутью, в одном из блюд прячут кусочек сахара или золотое украшение. Кому достанется “сюрприз”, тот должен одарить младенца всевозможной одеждой.

Առաջին ատամը դա վառ իրադարձություն է երեխայի և իր ծնողների կյանքում: Հին ժամանակներում համարվում էր, որ դա անցումային շրջան է փոքրիկի համար, երբ նա կարող է ենթարկվել տարբեր վտանգների:
Ահա թե ինչու բոլոր տեսակի մանկական նվերները լինում են աչքաուլունքներ: Հիմա շատ տներում ընդունված է նշել այդ երեխայի  արծաթե գդալ տոնը: Դա սովորաբար անում են կնքայարը և կնքամայրը:
Հայաստանում առաջին կաթնատամ ունեցողին արդեն անհրաժեշտ է, որ ընտրի իր ապագա մասնագիտությունը: Այդ տոնը կոչվում են «Ատամհատիկ» : Երեխային նստեցնում են տարբեր տեսակի առարկաների դիմաց և սպասում թե ինչ պետք է վերցնի երեխան: Եթե ​​երեխան վերցնում է մուրճը, ապա ատախտագործ է դառնալու, իսկ եթե ֆոլինդոսկոպ, ապա բժիշկ կդառնա:

Իսկ ահա որոշ թուրքական ընտանիքներում առաջին ատամի առաջանալը, նշում են հարուստ սեղանի շուրջ:  ԵՎ անպայման դա անում են ավանդույթը պահպանելով: Յուրաքանչյուր թխվածք  ճաշատեսակում են, որոնք թաքնված մի կտոր շաքար կամ ոսկե զարդերով: Ով, որ ստանա անակնկալը, նա երեխայի համար պետք է գնի նոր շորեր:

Աշխարում բազմաթիվ քաղաքներ են : Մեծ և շատ փոքր , հին և հնացած վեռչերս արդյունաբերական կենտրոնները և ոչ մեծ քաղաքնները նման են գյուղերին , բայց կան այնպիսինները որոնց անընդհատ գրում են թերթերում , որոնց մասին խոսում է ռադիոն և հեռուստատեսության հաղորդումները դա մայրաքաղն է : Մայրաքաղաքը քաղաք է հյուրահատուկ :Ամենից առաջ նա քաղաք է որի անվան հետ կապված է քաղաքի պատմությունը :
Ռուսաստանի մայրաքաղաքը հանդիսանում է Մոսկվան և իրավունքով քանի որ նա շատ անգամ համախմբել է ռուսններին անկախության պայքարի մեջ դարձել սիրտը Ռուսաստանի:
Մոսկվան դա քաղաքական արդյունաբերական և գիտական կենտրոն է Ռուսաստանի և ամենա մեծ քաղաքն է երկրի:Այնտեղ ապրում է ավելի քան 10000000 մարդ:
Առավոտյան վեցն է նայեք պատուհանից փողոցում մութ է և դատարկ միայն մեքենաներն է հավաքում փողոցը :Քաղաքը  պատրաստվում է նոր օրվան փողոց դուրս եկան առաջին տռանվայները տռոլեբուսները հայնվում են մարդիկ նրանք շտապում են աշխանտանքի մեծ դերը մայրաքաղաքի կյանքում խաղում է մետրոն :Առաջի գիծը մոսկովյան մետրոյի սկսել է աշխատել 1935 թվականին : Իսկ հիմա մետրոյի գիծը միյանում է քաղաքի  բոլոր մասերին :Մետռոյում մաքուր օդ է և  լուսավոր :
Մոսկվան ամենա խոշոր գիտելիքի և կուլտուրայի քաղաք է ռուսաստանում : Այստեղ գտնվում է 200 բարփրագույն կրթական կենտրոնները ՝ համալսարան ակդեմիա ինսիտուտ : Տարբեր քաղաքներից ավաններից և գյուղերից գալիս են մոսկվա սովորելու երիտասարդ ռուսներ : Մոսկվան հայտնի է իր գեղեցիկ թանգարաննեով , թատրոններով  և գրադարաններով:

Մոսկվան շատ ազգությունների քաղաք է :Այստեղ ապրում են տարվեր ազգությունների մարդիկ : Հայկական գաղութը ստեղծվել է Մոսկվայոմ դեռ եվս 15 դարում հայկական փողոցում : Հենց այս տեղ հարուստ հայկական ընտանիքներից  է Լազարյանները ինսիտուտը  արևելյան լեզունների :Հիմա այդ շենքում հայկական դեսպանատունն է :


Читат-Прачитал, Прачитаю Буду читат.

Играть- поиграл, играю, буду играть

Петь- пропел, пою, буду петь

Рисовать- нарисовал, рисую, буду рисовать


Сожать – сожал, сожаю, буду сожать
Скучная картина!
Тучи без конца,

Дождик так и льется,

Лужи у крыльца...

Чахлая рябина

Мокнет под окном,

Смотрит деревушка

Сереньким пятном.

Что ты рано в гости,

Осень, к нам пришла?

Еще просит сердце

Света и тепла!..


Если многое считается замечательным в современной армянской архитектуре, Матенадаран – самый замечательный пример этого <<замечательного>>. Это хранилище древних рукописей. И поскольку армяне очень давно пользуются своей дивной письменностью, то рукописей этих, не смотря ни на какие национальные беды, сохранилось великое множество, и каждая из них уникальна и уже не имеет цены.И хранить это сокровище нужно бережно и достойно. Матенадаран построен для этой цели. Он еще воздвигнут как памятник многовековой  и великой культуре. И так  все отлично выполнено, и место выбрано прекрасно. Издалека виден Матенадаран, И за ним дальше только горы. Вкус во всем. Бездна вкуса.

Матенадаран – знаменитое на весь мир хранилище армянских рукописей – стоит, возвышается в конце широкой улицы, которую ереванцы называют Проспект. Фасадом своим Матенадаран издалека напоминает хоран,  первую страницу армянской евангелий, торжественный вход в священную книгу. А монументальная фигура над ним – Мать – Родина – издалека смотрится как армянская буква <<Գ>>. И это символично! Мать Родина в судьбе армян всегда была  неразделима с буквой, с книгой, с родным языком. Вот я поднимаюсь  по бесконечной лестнице, ведущей ко входу в Матенадаран. Я точно знаю количество ступеней, считал и пересчитывал их много раз. Написал несколько книг о Матенадаране. Казалось бы, можно привыкнуть, стать равнодушнее. Но нет! Волнуюсь, чувствую, что приближаюсь к святыне. Да! За один только Матенадаран, за духовные сокровище собранные  в нем, за мир красоты, заключенных в его манускриптах, можно ценить Армению и  гордится ею.


Ժամանակակից հայ ճարտարապետության շատ գործեր համարվում են ակնառու իսկ Մատենադարանը դրանցից ամենաակնառուն է: Դա հին ձեռագիր մատյանների գրապահոց է:  ԵՎ քանի որ  հայերը շատ վաղուց էին օգտագործում իրենց սքանչելի գիրը, այդ մատյանների մեծ քանակություն, չնայած երկրում տեղի ունեցած բազմաթիվ աղետների, պահպանվել է, և ամեն մեկը հատուկ է և գին չունի: Եվ այդ գանձերը պետք է համապատասխան ձևով պահպանել: Հենց այդ նպատակով էլ կառուցվելէ Մատենադարանը:
 Մատենադարանը կառուցված է նաև որպես բազմամյա և մեծ մշակույթի գովերգող հուշարձան : Այն շատ լավ է կառուցված տեղն էլ է շատ հաջողված:Հեռվից երևում է մատենադարանը իսկ նրա ետևում միայն սարեր են: Ամեն ինչ ճաշակով է: Շատ ճաշակով:
Մատենադարանը աշխարահռչակ հայկական ձեռագիր մատյանների գրապահոց է, գտնվում է Պրոսպեկտ անվանվող լայն փողոցի վերջում գտնվող բարձունքի վրա: Մատենադարանի ճակատը խորան է հիշեցնում, Ավետարանի առաջին էջը, հանդիսավոր մուտք դեպի սուրբ գիրք: Իսկ դրա վրա բարձրացող արձանը Մայր Հայաստանն է, որը հեռվից հայկական <<Գ>>տառին է նմանվում: Եվ դա խորհրդանշական է: Մայր Հայաստանը հայերի ճակատագրում միշտ նույնացվել է տառի, գրքի, և մայր լեզվի հետ: Ահա ես բարձրանում եմ Մատենադարաքնի անվերջ աստիճաններով, որը տանում է դեպի Մատենադարանի մուտք:  Ես գիտեմ այդ աստիճանների քանակը, շատ անգամ հաշվել եմ դրանք: Ես Մատենադարանի մասին մի քանի գիրք եմ գրել: Թվում է՝ կարելի էր անտարբեր դառնալ: Բայց ոչ: Անհանգստանում եմ, զգում եմ, որ մոտենում եմ սրբավայրի: Այո: Հենց միայն Մատենադարանի գանձերի, նրա մեջ  հավաքված ձեռագրերի և գեղեցկության համար կարելի է հպարտանալ Հայաստանով:



Хор Вирап

Сегодня мы находимся в Хор Вирапе, на холме, который расположен на месте древней столицы Армении Арташат, построенной (ок. 180 г. до н. э.) царём Арташесом I, основателем династии Арташесидов. Именно с этого  места открывается  прекрасный вид  на библейскую гору Арарат, на которой, согласно преданию, оказался Ной на ковчеге после Всемирного потопа.И здесь же видна граница с Турцией.Арарат для нас – это святая гора, хотя   находится сейчас на территории Турции, но она наша.
Хор Вирап — монастырь Армянской апостольской церкви.
Вход в подземную тюрьму, сохранившуюся до наших дней, расположен в часовне св. Григория, построенной в 1661 г.. Глубина подземной тюрьмы от 3 до 6 метров. На территории монастыря также находится церковь Богоматери.
Монастырь расположен над подземной тюрьмой, в которой армянский царь Трдат III содержал в заточении в течение около 15 лет св. Григорян Просветителя до того, как был обращен им в христианство  (в 301 г.).
Легенда такова:
Раньше, очень много-много лет назад  здесь  была яма-тюрьма для смертников – Хор Вирап*.  Это было время, когда в Армении  была языческая религия.  Языческий царь Трдат в эту черную яму  заключил Григория Просветителя за его христианские проповеди.
А яма  эта  была полна змеями, скорпионами  и ядовитыми насекомыми, от нее распространялся невыносимый запах  гниющих трупов.  Григория заковали в цепи и ему  легче было умереть, чем выжить.  Прошло четырнадцать лет. И вот однажды утром, после кровавой расправы над христианскими девами Рипсимэ, Гаянэ и др. , царь Трдат заболел свинкой, по тем временам очень страшной болезнью. Он упал с колесницы, пришел в бешенство, стал грызть собственное тело, а потом обратился в свинью.
Сестре Трдата ночью во сне явился ангел, и она объявила слугам:
– Безумие царя не прекратится, пока вы не освободите Григория.
Сначала приближенные не поверили ей. Но когда сон повторился в пятый раз, все-таки решили отправиться в Арташат и опустили на дно ямы веревку:
– Григорий! Если ты жив, вылезай! Бог, которому ты молишься, повелел нам освободить тебя!
Григорий ухватился за веревку, и его вытащили на свет божий. Тело проповедника было черным, как у эфиопа. Его обмыли, одели и повезли к царю. Проповедник преклонил колена и стал горячо молить Бога об исцелении Трдата. Вскоре он снова превратился в человека
После этого Трдат стал христианином.
И Армения стала первой страной в мире, принявшей христианство как официальную религию. Произошло это в 301 году. А на месте тюремной ямы появился монастырь Хор Вирап.
Թարգմանություն

Խոր Վիրապ

Այսօր մենք գտնվում Խոր Վիրապում, բլրի վրա, որը գտնվում է Հայաստանի հնագույն մայրաքաղաքի՝ Արտաշատի տեղում, կառուցվել է մ. թ. ա. մոտ 180 թ., Արտաշես թագավորի կողմից, Արտաշեսյանների դինաստիայի հիմնադիրը: Հեց ա յդ վայրից շատ գեղեցիկ տեսարան բացվում դեպի աստվածաշնչյան Արարատ սարը,  որի վրա ըստ լեգենդի ջրեհեղեղից հետո Նոյը հայտվել է իր տապանով: Ասյտեղից երևում է Թուրքիայի սահմանը:  Արարատը մեր համար սուրբ լեռ է, թեպետ գտնվում է Թուրքիայում, բայց նա մերն է:
Խոր Վիրապը հայ առաքելական վանքերից է: Նկուղային բանտի մուտքը մինչև օրս պահպանվել է, գտնվում է սուրբ Գրիգոր Լուսավորչու մատուռում, որը կարուցվել է  1661 թ.: Նկուղի խորությունը հասնում էր 3-ից 6 մետրի: Վանքի տարացքում է գտնվում նաև Աստվածամոր եկեղեցին:
Այսպիսին է լեգենդը.
Առաջ, շատ տարիներ առաջ, այստեղ կար փոս – բանտ մահվան դատապարտվածների համար՝ Խոր Վիրապ: Այդ ժամանակ Հայաստանում հեթանոսական դարաշրջան էր: Հեթանկոսական թագավոր Տրդատը այդ սև փոսի մեջ փակել էր Գրիգոր Լուսավորչին իր քրիստոնեական քարոզչության համար:
Իսկ այդ փոսը լի էր, օձերով, կարիճներով, և այլ թունավոր միջատներով, այդտեղից գալիս էր անտանելի հոտ, հոտած դիակներից: Գրիգորին շխթաներով գամել էին, և նրան ավելի հեշտ էր մեռնելը, քան ապրելը: Անցավ տասնչորս տարի: Եվ մի անգամ առավոտյան,  քրիստոնյա կույս Գայանե և Հռիպսիմե և ուրիշ մահապանժից հետո, Տրդատ թագավորը հիվանդացավ խոզուկով, այն ժամանակնորում ահավոր հիվանդությամբ: նա ընկավ կառքից, կատաղեց, սկսեց կռծել սեփական մարմինը, հետո խոզի վերածվեց:
Տրդատի քույրը երազ է այղելում հրեշտակ, և հայտնում
- Այս խելագարությունը չի վերջանա մինչև չազատեղ Գրիգրին:
Սկզբում մտերիմները չէին հավատում նրան: Բայց երբ երազը կրկնվեց հնգերորդ անգամ, համենայնդեպս որոշեցին գնալ Արտաշատ և պարան իջեցրեցին ներքև.
- Գրիգոր, եթե դու ողջ ես, դուրս արի, Աստված, որին դու աղոթում ես հրամայել է մեզ բաց թողնել քեզ:
Գրիգորը բռնվեց պարանից, և նրան դուրս հանեցին դեպի լույսը: Մարմինը սև էր ինչպես Եթովպացի: Նրան լողացրին, հագցրին և տարա թագավորի մոտ:  Քարոզիչը ծնկի եկավ և սկսեց աղոթել Աստծուն Տրդատի բուժման համար: Շուտով նա նորից վերածվեց մարդու: Եվ դրանից հետո Տրդատը դարձավ քրիստոնիա:
Եվ Հայաստանը դարձավ քրիստոնեությունն ընդունած առաջին երկիրը: Դա կատարվեց 301թ: Իսկ բանտի տեղում գտնվում է Խոր Վիրապի վանքը: .





Каждый, кто приежает в Армению, чтобы познакомиться с нашей страной и с сё древней культурой, обязательно посещает Матенадаран  Инситут древних рукописей. Здесь хранятся более шестнадцати тысяч рукописей не только на армянском, но и на других языках.
История армянской рукописной книги насчитывает 15 столетий. Вместе с армянском народом книга пережила всю его трагическую исторую. Книгу в народе считали святыней, её берегли, спасали от захватчиков. Именно такое отношение народа спасло для нас большое число рукописей. В мире сохранилось около 30 000 армянских рукописей. Из них 13 000 находятся в Ереване, в Матенадаране.
Конечно, посетители не могут увидеть все книги Матенадарана, но их лучшие образцы представлены в специальном зале. Здесь можно увидеть и древние религиозные книги, и учебники, и труды по медицине, географии, истории, философии. Есть в Матенадаране и книги греческих, сирийских, арабских и латинеских учёных на армянском языке. Некоторые из них особенно ценные, так как сохранились только в переводе на армянский язык.
Здание институт было построено в 1959  году по проекту архитектора Марка Григоряна. Оно является одной из достоприм ечательностей Еревана.


Ամեն ոք ով գալիս է  է Հայաստան, որպեսզ ծանոթանալու մեր երկրի և նրա հնագույն մշակույթի հետ, ամպայման այցելում է Մատենադարան՝ հին մատյանների ինստիտուտ: Այստեղ պահպանվում են ավելի քան 16 000 ձեռագրեր, ոչ միայն հայերեն, նաև այլ լեզուներով: Հայկական ձեռագիր մատյանը ունի  մոտ 15  հարյուրամյակի պամություն:

Հայ ժողովրդի հետ մեկ տեղ մատյանը վերապրել է նրա ողբերգական պատմությունը: Հայ ժողովուրդը մատյանը համարում էր սրբություն, և այն ամեն կերպ պաշտմանում էր զավթիչներից: Եվ հենց ժողովրդի այդ վերաբեմունքի շնորհիվ է, որ պահպանվել են մեծ քանակությամբ ձեռագիր մատյաններ: աշխահրում պահպանվել են մոտ 30 000  հայերեն հայերեն ձեռագիր մատյաններ: Դրանցից 13 000 -ը գտնվում է Մատենադրանում: Ճիշտ է այցելուները չեն կարող տեսնել բոլոր գրքերը, բայց ամնեալավ օրինակները ներկայացված եմ հատուկ սրահում: Այստեղ կարելի է տեսնել և կրոնական գրքեր, և դասագրքեր, կարող ենք տեսնել նաև աշխատանքներ որոնք վերաբերվում են բժշկությանը, աշխարհագրությանը, պատմությանը, փիլիսոփայությանը և այլն: Մատենադարանում կան նաև հույն, սիրիացի, արաբ և լատինացի գիտնականների գրքեր հայերեն լեզվով: Նրանց որոշ մասը հատկապես արժեքավոր է նրանով, որ մնացել է նրանց միայն հայերեն թարգմանությունը: Շենքը կառուցվել է 1959 թ. ճարտարապետ Մարկ Գրիգորյանի նախագծով: Շենք համարվում է Երևան քաղաքի տեսարժան վայրերից մեկը:


Ճպուռն ու մրջյունը Стрекоза и Муравей
Թռի-վռի
Մի ճպուռ,
Ողջ ամառը
Շուռ ու մուռ,
Երգեց, ճռռաց.
Ճռճռաց:
Մին էլ, ըհը՜,
Ձմեռը,
Փռեց իրա
Թևերը.
Բացեց գորգը
Սպիտակ,
Դաշտերն առավ
Ձյունի տակ:
Անցան պայծառ օրերը,
Էլ ո՞ րն ասեմ,
Էլ ո՞ րը,
Երբ ամեն մի
Թփի տակ
Թե սեղան կար,
Թե օթյակ:
Եկան օրեր
Ցրտաշունչ,
Ճպուռն ընկավ
Լուռ ու մունջ.
Քաղցած փորին
Էլ ի՜նչ երգ,
Ցուրտը տարավ
Ոտ ու ձեռք:
Զընգր-զընգր
Դողալով,
Ծանր-ծանր
Սողալով
Նա մրջյունին
Ասում էր.
- Գլխիդ մատաղ,
Սանամե՛ր,
Մի ճա՛ր արա
Շունչ առնեմ,
Ցրտից, սովից
Չմեռնեմ:
Կերակրի՛,
Տաքացրու՛,
Մինչև գարուն
Ապրեցրու:
- Ի՜նչ խաբար է,
Սանիկս,
Զարմանում եմ,
Ջանիկս,
Չաշխատեցի՞ր
Ամառը,
Ասա՛, ինչ էր
Պատճառը:
- Էդպես բանի,
Սանամե՛ր,
Էլ ժամանակ
Ո՞ վ ուներ.
Էն խոտերում
Բուրավետ
Երգում էինք
Մերոնց հետ
- Ուրեմն դու՞
- Այո՛, ես
Ողջ ամառը
Դեն ու դես
Երգում էի
Մշտապես:
- Երգո՞ւ մ էիր
Շատ բարի,
Այժմ էլ բռնի
Վեր-վերի,
Քամին ծափ տա,
Դու պարի՛:
Стрекоза и Муравей

Попрыгунья Стрекоза
Лето красное пропела;
     Оглянуться не успела,
     Как зима катит в глаза.
     Помертвело чисто поле;
     Нет уж дней тех светлых боле,
     Как под каждым ей листком
     Был готов и стол, и дом.
     Все прошло: с зимой холодной
     Нужда, голод настает;
     Стрекоза уж не поет:
     И кому же в ум пойдет
     На желудок петь голодный!
     Злой тоской удручена,
     К Муравью ползет она:
     «Не оставь меня, кум милый!
     Дай ты мне собраться с силой
     И до вешних только дней
     Прокорми и обогрей!» —
     «Кумушка, мне странно это:
     Да работала ль ты в лето?» —
     Говорит ей Муравей.
     «До того ль, голубчик, было?
     В мягких муравах у нас
     Песни, резвость всякий час,
     Так, что голову вскружило». —
     «А, так ты...» — «Я без души
     Лето целое все пела». —
     «Ты все пела? это дело:
     Так поди же, попляши!»



Большой театр


Это было три года назад. Мы жили тогда в Москве.
Однажды  пришла мама с работы и сказала:
-Завтра мы идем в Большой театр.Это театр оперы и балета. Мы посмотрим балет ,,Щелкунчик”.
В театрах я уже бывала.Все они были большими, но почему-то на так назывались.Ятут подумала, что театр, в который ми завтра пойдем, будет огромный и красивее других. Ведь на зря его назвали Большим. Ноконец время, которое я так ждала, наступило.
-Ну вот, сегодня мы отправляемся в новый мир  музыки, -сказал мама.
Я опять подумала, что сейчас поподу в огромнейший и красивейший  дворец.
Мы уже в театре. Заиграл оркестр на разных инструментах. Начался балет.Я попала в волшебное царство музыки.Все время звучала музыка, огни красивее другой. Эту чудесную музыку на темы сказок написал великий русский композитро Петр Ильич Чайковский.


Մեծ թատրոն


Դեպքը պատահել է երեք տարի առաջ: Այդ ժամանակ մենք ապրում էինք Մոսկվայում:
Մի անգամ մայրիկս գործից վերադարձավ և ասաց.
-Վաղը մենք գնալու ենք Բոլշոյ թատրոն: Դա օպերայի և բալետի թատրոն է: Մենք նայելու ենք <<Շելկունչիկ>> բալետը: Ես թատրոններում արդեն եղել էի: Այդ թատրոնները մեծ էին, բայց չգիտեմ ինչու այդպես չէին կոչվում: Ես մտածեցի, որ այն թատրոնը,ուր մենք վաղը գնալու եինք, լինելու է ավելի մեծ ու ավելի գեղեցիկ, քան մյուսները: Իզուր չեն նրան մեծ անվանում: Վերջապես սպասված պահը եկավ:
-Այսօր մենք գնում ենք նոր աշխարհ` երգի աշխարհ,-ասաց մայրիկը:
Ես նորից մտածեցի, որ հիմա հայտնվելու եմ ամենամեծ և ամենագեղեցիկ պալատում: Ահա մենք արդեն թատրոնում ենք: Նվագախումբը նվագեց տարբեր երաժշտական գործիքներով: Բալետը սկսվեց: Ես հայտնվեցի իսկական կախարդական աշխարհումերաժշտության թագավորությունում: Ամբողջ ժամանակ երաժշտություն էր հնչում, մեկը մյուսից գեղեցիկ: Այս հրաշալի երաժշտությունը հեքիաթների թեմաներով գրել է Ռուսական մեծ կոմպոզիտոր` Պյոտր Իլյիչ Չայկովսկին:


Хор ,,Маленькие певцы Армении”
Хор,,Маленькие певцы Армении” завоевал многочисленные награды на международных фестивалях в разных странах мира. Он гордо носит звание ,, Культурного посла Европы” и признан одним из лучших детский хоров мире.
Художественный руководитель этого музыкального коллектива Тигран Экекян с любовью рассказывает о своих замечательных воспитанниках.
,,Петь в хоре сложно. Дети должны чувствовать, что они одно целое: нужно одновременно, дружно набирать воздух в легкие и петь с одинаковым чувством и настроением. Успех придет,если все будут вместе”.
,,Цель хорового искусства,- считает Тигран Экекян,- воспитывать не только певцов, но и граждан страны. Но это возможно только, когда тебя любят, когда каждый понимает,вместе мы-сила”.

Հայաստանի <<Փոքրիկ երգիչներ երգչախումբը>> արժանացել է բազմաթիվ մրցանակների և միջազգային միջազգային փառատոներում ամբողջ աշխարում:Նա հպարտ կոչում է ստանում որպես <<Եվրոպայի>> մշակույթի դեսպան և ճանաչվում  ամենալավ  մանկական երգչախումբ: Աշխարհում գեղարվեստական ղեկավար Տիգրան Եկեկյանը սիրով պատմում է իր հրաշալի սաների մասին: Երգչախմբում երգելը դժվար է: Երեխաները պետք է զգան, որ իրենք ամբողջություն են: Պետք է շունչ հավաքել ու երգել միանման զգացմունքներով և ուրախ տրամադրությամբ: Նպատակը երգչախմբի գործունեությունը մտածում է Տիգրան Հեքեքյանը դաստիրակել ոչ միայն երգիչներ և նաև լավ քաղաքացիներ բայց դա հնարավոր է միայն այն դեպքում երբ քեզ սիրում են հասկանում և մենք միասին ուժեղ ենք:


Леонардо да Винчи ''ВОДА''



Вода весело плескалась в родной морской стихии. Но однажды ей взбрела в голову шальная мысль добраться до самого неба.
Она обратилась за помощью к огню. Своим обжигающим пламенем он превратил воду в мельчайшие капельки теплого пара, которые оказались гораздо легче воздуха.
Пар тотчас устремился вверх, поднимаясь в самые высокие и холодные слои воздуха.
Оказавшись в заоблачной выси, капельки пара окоченели так, что у них зуб на зуб не попадал от холода. Чтобы как-то согреться, они теснее прижались друг к другу, но, став намного тяжелее воздуха, тут же попадали на землю в виде обычного дождя.
Заболев тщеславием, вода вознеслась к небу, но была изгнана оттуда. Жаждущая земля поглотила дождь до единой капли. И воде еще долго пришлось отбывать наказание в почве, прежде чем она смогла возвратиться в морские просторы.


Ջուրը


Ջուրն անհոգ ծփում էր ծովային հարազատ տարերքում: Բայց մի անգամ հանկարծ նա մտածեց երկինք բարձրանալու մասին :
Նա օգնության դիմեց կրակից, որն իր բոցով ջուրը վերածեց տաք  գոլորշու մասնիկների:Կաթիլները անմիջապես ձգվեցին դեպի վեր`հասնելով մինչև օդի ամենավերին ու սառը շերտերը: Հայտնվելով ամպերի վերինշերտերում, գոլորշու հատիկներն անմիջապես սառեցին, և որպեսզի տաքանան, իրար պինդ գրկեցին, օդից ծանրացան, դարձան անձրև և ցած թափվեցին:
Փառասեր ջուրը, ճիշտ է, բարձրացավ երկինք,բայց շատ շուտ անձրև այնտեղից թափվեցՉորացած հողն անմիջապես քաշեց անձրևը`մինչև վերջին կաթիլը: Ջուրն ստիպված էր հողի ընդերքում կրել փառասիրության պատիժը:



Мифы и Созвездия



Стилицы Армении
Столицами Армении в разное время была разные города: Арташат, Тигранакерт, Двин, Ани.
В IV веке царь Хосров основал город Двин и посадил вокруг города лес. Он был назван Хосровским лесом. Двин был очень большим городом. В V веке он стал столицей Армении. В центре города находились дворцы. В них жили царь и католикос. Двинские мастера делали прекрасное оружие, различные вещи из железа, дерева, золота и серебра, ткали ткани и ковры. В Двин приезжали упцы из Византии, Персии, Рима и других стран.
Во время землетрясения 983 года Двин был разрушен. Столицей Армении стал город Ани.
Ани был известен как крепость ещё ц V века. В X века, когда Ани стал столицей Армении, в нём  проживало около 10 тысяч человек. В городе было много красивых зданий, дворцов. Он был очень красив и богат.                                                                                                                                                                    Путешественники рассказывали чудеса об Ани. Красивые дворцы и храмы, улицы и парки вызывали удивление и восхищение.                                                                                                                                      Ани был столицей Армении до сеедины XI века. Позднее Ани разрушилця во время землетрясения. Развалины Ани находятся на территории Турции.                                                                    Сегодня столица Армении – город Ереван. Ереван – один из древнейших городов мира. Раньше он назывался Эребуни. Город Эребуни – ровесник Рима, Вавилона. Он был основан в 782 году до нашей эры.                                                                                                                                                                                           Столица Республики Армнеия – древний и юный Ереван – восхищает поэтов и певцов, архитекторов и художников, всех, кто приезжает в этот город с древними памятниками, богатой культурной и искусством. Его называют розовых городом, потому что многие его здания построены из розового туфа.
Много столиц было у Армении, но все они разрушены. Только Ереван прошёл через все трудности и стал гордостью армян, сердцем республики.
Հայսատանի մայրաքաղաքները
Տարբեր Ժամանակներում, Հայաստանը ունեցել է տարբեր խաղաքներ՝ Արտաշատ, Տիգրանակերտ, Դվին, Անի:
IV դարում Խոսրով թագավորը հիմնադրեց Դվին քաղաքը, և նա շուրջ բոլորը անտառ տնեկց: Անտառը անվանվեց Խոսրովի Անտառ: Դվին շատ մեծ քաղաք էր: V դարում Դվինը դարձավ Հայստանի մայրաքաղաքը: Քաղաքի կետրոնում գտնվում էին պալատներ: Այնտեղ էր ապրում թագավորը և կաթողիկոսը: Դվինի վարպետները պատրաստում էին հինալի զենքեր, տարբեր տեսակի իրեր երկաթից, փայտից, ոսկուց և արծաթից, գործում էին գործվածքներ և գորգեր: Դվին էին գալիս Բյուզդիայից, Պարսկաստանից, Հռոմից և այլ երկրներից:
983 թվականի երկրաշարժի ժամանակ Դվինը ավերվեց: Հայաստանի մայրաքաղաքը դարձավ Անին: Անին հայտնի էր որպես ամրոց դեռևս 5 -րդ դարում: Տասրորդ դարում, երբ անին Հայաստանի մայրաքաղաքն էր, այնտեղ բնակվում էին 10.000 մարդ: Քաղաքում կային շատ գեղեցիկ շինություններ, պալատներ: Քաղաքը շատ գեղեցիկ էր և հարուստՃանափարհորդները պտմում էին Անիի հրաշքների մասին: Գեղեցիկ պալատներ և տաճարներ, փողոցներ և այգիներ, առաջացնում էին հիացմունք և զարմանք:
Անին եղել է հայստանի մայրաքաղաքը մինչև 11-րդ դարի կեսերը: Ավելի ուշ Անին ավերվեց երկրաշարժից: Անիի ավերակները գտնվում են Թուրքիայի տարածքում:
Այսօր Հայաստանի մայրաքաղաքը քաղաք Երևանն է՝ աշխարհի հին քաղաքներից մեկը: Առաջ քաղաքը կոչվել է Էրեբունի: Քաղաք Էրեբունի Հռոմի և Բաբելոնի հասակակիցն է: Այն հիմնադրվել է  մեր թվարկությունից առաջ 782 թվականին:
Հայսանտանի հանրապետության մայրքաղաքը, հին և պատանի Երևանն է, այն հիացնում է պոետներին և երգիչներին, ճարտարապետներին ու նկարիչներին, բոլորին ով այցելում է այս հինավուրց հուշարձանների քաղաք: Նրան անվանում են վարդագույն քաղաք, որովհետև նրա կառույցներից շատերը պատրաստված են կարմիր տուֆից:
Հայաստանը ծատ մայրաքաղաքներ է ունեցել, բայց բոլորը ավերվել են: Միայն Երևանը հաղթահարելով բոլոր դժվաությունները դարձավ հայերի հպարտությունը և հանրապետության սիրտը:


Басни



Орел
Орел свил себе гнездо на большой дороге, вдали от моря, и вывел детей.
Один раз подле дерева работал народ, а орел подлетал к гнезду с большой рыбой в когтях. Люди увидали рыбу, окружили дерево, стали кричать и бросать в орла каменьями.
Орел выронил рыбу, а люди подняли ее и ушли.
Орел сел на край гнезда, а орлята подняли свои головы и стали пищать: они просили корма.
Орел устал и не мог лететь опять на море; он спустился в гнездо, прикрыл орлят крыльями, ласкал их, оправлял им перышки и как будто просил их, чтобы они подождали немного. Но чем больше он их ласкал, тем громче они пищали.
Тогда орел отлетел от них и сел на верхний сук дерева.
Орлята засвистали и запищали еще жалобнее.
Тогда орел вдруг сам громко закричал, расправил крылья и тяжело полетел к морю. Он вернулся только поздно вечером: он летел тихо и низко над землею, в когтях у него опять была большая рыба.
Когда он подлетал к дереву, он оглянулся,— нет ли опять вблизи людей, быстро сложил крылья и сел на край гнезда.
Орлята подняли головы и разинули рты, а орел разорвал рыбу и накормил детей.
Թարգմանություն
Արծիվը  սարքեց իրեն բույն մեխ փողոցի վրա, հեռու ծովից , և  երեխաններ ունեցավ.
Մի օր ծառի տակ աշխատում էին մարդիկ, իսկ արծիվը մոտեցավ  բնին մեծ ձկան հետ.Մարդիկ տեսան ձկանը, շրջափակեցին ծառը և սկսեցին արծիվին խփել քարերով.
Արծիվը քցեց ձուկը , իսկ մարդիկ վերձրեցին ձկանը ու գնացին .
Արծիվը  նստեց բույնի վերջը   , իսկ երեխանները բարձրացրեցին իրենց գլուխները  ու սկսեցին լացել նրանք ուզում էին կեր.
Արծիվը հոհնած էր և չեր  կարողանում թռչել հետ դեպի ծով նա իջավ բույնը , թաքցրեց երեխաններին  իր թևերով, սիրեց իրենց , ուղում էր իրենց թևիկները խնդրում էր որ  սպասեին մի քիչ.Բայց ինչքան նա իրենց գուրգուրում էր այդքան նրանք ավելի շատ էին բողոքում.
Այդ ժամանակ արծիվը թռավ նրանցիծ ու նստեց ամենամեծ չորացած ծառին.
Երեխանները ավելի շատ սկսեցին բողոքել.
Այդ ժամանակ արծիվը  նա բարձր գոռաց  պատրաստեց թևերը և հոգնաց թռավ  ուղիղ ծովը.Նա վերադարձավ շատ ուշ երեկոյան  նա թռչում եր լուռ ու ցածր երկրի վրա , ճանկերում նորից մեծ ձուկ եր.
Երբ նա մոտենում էր ծառին նա նայեց կա մարդ , նա շուտ  կանգնեց ծառի վերջը.
Արծիվիկները բարձրացրեցին գլխները  ու բացեցին բերանները, իսկ արծիվը պատրտեց ձուկը ու կերակրեց երեխաններին.



НАСТОЯЩИЙ ДРУГ
Высунув голову из гнезда, орлёнок увидел множество птиц, летающих внизу среди скал.
– Мама, что это за птицы? – спросил он.
– Наши друзья, – ответила орлица сыну. – Орёл живёт в одиночестве – такова его доля. Но и он порою нуждается в окружении. Иначе какой же он царь птиц? Все, кого ты видишь внизу, – наши верные друзья.
Удовлетворённый маминым разъяснением орлёнок продолжал с интересом наблюдать за полётом птиц, считая их отныне своими верными друзьями. Вдруг он закричал:
– Ай-ай, они украли у нас еду!
– Успокойся, сынок! Они ничего у нас не украли. Я сама их угостила. Запомни раз и навсегда, что я тебе сейчас скажу! Как бы орёл ни был голоден, он непременно должен поделиться частью своей добычи с птицами, живущими по соседству. На такой высоте они не в силах найти себе пропитание, и им следует помогать.
Всяк, кто желает иметь верных друзей, должен быть добрым и терпимым, проявляя внимание к чужим нуждам. Почёт и уважение добываются не силой, а великодушием и готовностью поделиться с нуждающимся последним куском.
Леонардо да Винчи
Դուրս հանելով գլուխը բնից, արծվի ձագը տեսավ բազմաթիվ թռչուններ, որոնք թռչում էին ժայռերի մեջ:
-Մայրիկ, սա ինչ թռչուններ են,- հարցրեց նա:
-Մեր ընկերները,- պատասխանեց մայր արծիվը որդուն:- Արծիվը ապրում է միայնակ` այդպիսին է նրա ճակատագիը: Բայց երբեմն  նա ել է շրջապատի կարիք զգում:
Հակառակդեպքում,ինչպեսկարողէլինելթռչուններիթագավորը:Այնբոլորմարդիկ,որոնց դու տեսնումես ներքևում , մերհավատարիմընկերներն են:
Գոհմնալով մայրիկիբացատրությունիցարծվիձագ հետաքրքրությամբշարունակում էր հետևելթռչուններիթռիչքին,համարելով այսուհետևնրանցհավատարիմընկերներներ: .Հանկարծնաբղավեց.
- Վայ-վայ-, նրանք գողացել են մեր սնունդ .
- Հանգստացիր, որդիս: Նրանք ոչինչ չեն գողացել  մեզանից: Ես ինքս եմ նրանց հյուրասիրել: Հիշիր ընդմիշտ այն ամենն, ինչ ես քեվ հիմա կասեմ: եւ բոլորի համար, ինչ ես ասել: Որքան ել ցանկացած արծիվ քաղցած լինի, նա պետք է պարտադիր կիսի իր որսի մի մասը իր թռչունների հետ, որոնք ապրում են հարևանությամբ: Այս բարձրության վրա , նրանք չեն կարող գտնել իրենց սեփական սնունդը, եւ նրանց պետք է օգնել:
Ամեն ոք, ով ցանկանում է ունենալ իրական ընկերներ , պետք է լինի բարի ու հանդուրժող, ցուցաբերելով ուշադրություն  ուրիշների կարիքների համար: Պատվին  ու հարգանքը ձեռք են բերվում ոչ թե ուշով, այլ  մեծահոգությամբ ու պատրաստակամությամբ կիսել վերջին կտորը կարիքավորների հետ:


ПОСТУПОК ДРУГА
Однажды к учителю пришёл человек, который был расстроен тем, что его друг начал его избегать. Он спросил:
– Учитель, мой друг меня избегает, я думаю, что ему наскучило моё общество. Как мне поступить?
– А ты считаешь себя до сих пор его другом? – спросил учитель.
– Конечно, – ответил мужчина.
– Тогда подойти к нему и спроси прямо о причине его поведения, – посоветовал мудрец, – и если увидишь в его словах или глазах, что ты действительно ему наскучил, то лучшее, что ты можешь сделать как друг – освободить его от необходимости избегать тебя, – уйти первым и не искать с ним встреч.
– А если он захочет вернуться, что лучшее, как друг, смогу я сделать?
– Не держать обиды, – сказал учитель.
Մի անգամ մի մարդ, որը շատ հուզված էր այն բանից, որ իր ընկերը սկսել էր խուսափել իրենից, եկավ իր ուսուցչի մոտ: և նա հարցրեց.
-Ուսուցիչ, իմ ընկերը պուսափում է ինձանից, ես մտածում եմ, որ իրեն ձանձրացրել է իմ հասարակությունը: Ինչպես ես վարվեմ
Իսկ դու կարծում ես, որ դո դեռ իրեն ընկերն ես,- հարցրեց ուսուցիչը:
-Իհարկե,-պատասխանեց մարդը:
-Այդ դեպքում մոտեցիր նրան ևուղղակիօրեն  հարցրու իր պահվցքի պասճառի մասին,- խորհուրդ տվեց իմաստունը,- և եթե տեսնես նրա բառերի կամ աչքերի մեջ, որ դու իրոք նրան ձանջրացրել ես, այն լավագույն բանը ,որ կարող ես անել որպես  ընկեր` ազատել նրան անրաժեշտությունից խուսափել քեզնից . հեռանալ առաջինը և չփնտրել նրա հետ հանդիպումներ;
-Իսկ եթե նա ուզենա վերադառնալ, այն լավագույնըորպես ընկեր, ինչ կարող եմ ես անել
- Մի պահիր վիրաորանքը,-ասաց ուսուցիչը:



Солнце огромный шар.И луна огромныйшар.И звезды-огромный шар.Звезды точенками только потому, что до них уж очень далеко. Солнце состоит из огня, из одного огня. Ничего твердого в нем нет. Звезды очень похожи на наше Солнце. Они тоже из огня. Звезды, как и Солнце, огромные  шары. Многоие из них даже больше Солнца. Просто Солнце к нам ближе. Поэтому оно и кажется большим. Оно поэтомы и ярко сьетит от них слабый, и тепла совсем нет. Луна тоже шар.Но луна каменный шар, твердий, холодный, как Земля. Луна сама не светится. Не могут же холодные камни быть фонарями. Луна видна не небе только потомы, что ее освещает Солнце.
.Погасни Солнце-погаснет и Луна.Небесные тела в космосе находятця очень далеко одно от другого.Ближе всего к нам Луна.Но даже до Луна самолет ТУ-154 летел бы две недели не останавниваясь.Даелко Луна.И все же она намного ближке к нам,чем все остольные небесные тела.Ее часто называют ''опутником Земли''.А все остальные небесные тела во много раз дальше .До солнца на сомолете пришлось бы летет пятнадцать лет!Сели в сомолет школьники ,а вылезли бородатые дяди.До звезды с такой скоростью вообще не долететь.Пролетишь только самое началось пути,а уже састаришься.Какой огромный космос!

Պարզվում է, որ արևը հսկայական գունդ է: Լուսինն էլ է հսկայական գունդ: Եվ աստղերը նունպես: Աստղերը թվում են կետիկներորովհետև նրանք մեզնից շատ հեռու ենԱրևը բաղկացած է կրակիցմիմիայն կրակիցՆրա մեջ ոչ մի պինդ բան չկաԱստղերը շատ նման են մեր արևիննրանք նույնպես կրակից ենԱստղերը Արևի նման հսկա գնդեր ենՆրանցից շատերը  նույնիսկ մեծ են արևիցՈւղղակի արևը մեզ մի քիչ մոտիկ էդրա համար էլ այն մեծ է թվումԱյդ պատճառով էլ, պայծառ է շողում և տաքացնումԻսկ աստղերը մեզնից ավելի հեռու են քան արևըԱյդ պատճառով էլ նրանց լույսը ավելի թույլ է և ջերմություն չկաԼուսինը նույնպես գունդ էԲայց լուսինը քարե գունդ է և պինդսառը ինչպես ԵրկիրըԼուսինը սեփական լույս չունիՉեն կարող սառը քարերը լինել լուսատուերԼուսինը երևում է երկնքում այն պատճառովոր արևը լուսավորում է նրանԿմարի արևը, կմարի նաև լուսինըԵրկնային մարմինները տիեզերքում իրարից շատ հեռու են գտնվումԱմենամոտը մեզ լուսինն էԲայց,նույնիսկ մինչև լուսին «ՏՈՒ 154»  ինքնաթիռը կթռչեր երկու շաբաթ առանց կանգնելու: Հեռու է լուսինը, բայց ամեն դեպքում բոլոր մնացած երկնային մարմիններից ամենամոտն է մեզ: Նրան հաճախ անվանում են Երկրի արբանյակ: Իսկ բոլոր մնացած երկնային մարմինները շատ անգամ հեռու են: Մինչև արևը ինքնաթիռով կթառնեին 15 տարի: Նստեցին ինքնաթիռ աշակերտներդուրս եկան մորուքավոր պարոններՄինչև աստղերը այդ արագությամբ չենք կարող հասնել:Կթռչես ճանապարհի միայն սկիզբըև արդեն կծերանասԻնչպիսի անսահման տիեզերք




Живаотные Австралии
Австралия – самый большой остров Океании, получил название пятого континента. Ее животный мир уникален, но полностью лишен обезьян, толстокожих млекопитающих и жвачных животных.
                                                                                                 
Ավստալիայի կենդանիները
Ավստալիան օվկիանոսի ամենամեծ կղզին է, ստացել է հինգերերդ մայրցամաքի անվանումը: Նրա կենդանական աշխարհը յուրօրինակ է, բայց ամբողջովին զուրկ է կապիկներից, հաստամաշկ երկկենցաղներից և որոճող կենդանիներից:



Что умеет компьютер


Трудно представить жизхь современного человека без компьютера. Компьютери умеют все: писать,рисавать, сочинят стихи и музику, уграть в шаьматы… Они помогают людям в работе, в учебе и во время отдыха. Инженеры с их помощью проектуруют здания, писатели пишут книги, композиторы – музыку, бизнесмены ведут свои дела, ученые собирают и обрабатывают информацию. Акак нужен компьтер во время учебе! Специальные программы помогут вам изучить иностпанные языки, математику, физику. Умный компьютер найдет вашы ошибку и предловит правильный ответ, переведет текст и поможет написать сочинение. С его помощью вы можете послущать музыку, посмотреть любимыйн фильм и прочитать книгу. А если войти в сеть Интернет, то можно узнать все, что вас интересует, послать письмо или фотографию другу и даже услышать его голос.




Դժվար է պատկերացնել ժամանակակից մարդկանց կյանքը առանց համակարգչի: Համակարգիչները կարող են ամեն ինչ` Գրել, նկարել, հորինել բանաստեղծություններ և երաժշտություններ, խաղալ շախմատ… Նրանք օգնում են մարդկանց աշխատանքում, նաև ուսման և հանգստյան ժամերին: Ինժեներներին օգնում են նախագծել շենքը, գրողներին գրել գրքեր, բիզնեսմեններին վարել իրենց գործերը, աշակերտներին մշակել տեղեկությունը: Ինչպես է պեն ուսման ժամանակ: Հատուկ ծրագրերը կարող են ձեզ սովորեցնել օտար լեզուներ, մաթեմատիկա, ֆիզիկա:  Խելացի համակարգիչը գտնում է ձեր սխալը և առաջարկում է ճիշտ պատասխանը, տարգմանում է տեքստը և հորինում է շարադրություններ: Նրա օգնությամբ դուք կարող եք լսել երգեր, դիտել սիրելի ֆիլմեր  և կարդալ գրքեր: Իսկ եթե դուք մուտք գործեք ինտերնետ, կարող ես իմանալ այն ամենը ինչ քեզ հետաքրքրում է, ուղղարկել նամակ կամ նկար ընկերջդ և անգամ լսել նրա ձայնը:


Жизнь в море



Более двух третей поверхности земли покрыто морями и океанами. Эта огромная масса воды необходима для жизни на нашей планете: ветры разносят влагу по всему свету, она испаряется и восстанавливается вновь в виде дождя и снега, питая растительный и животный мир. Море кишит жизнью, и как это ни странно, но и микроскопические, и самые крупные морские обитатели, такие как синий кит, манта или китовая акула, питаются большим количеством пищи, невидимой невооруженным глазом, – планктоном.

Կյանք ծովում


Երկրի երկու երրերդ մասին ավելին ծովերով և օվկիանոսներով է ծածկված: Ջիր այդ ահռելի քանակությունը անհրաժեշտ է երկիր վրա կյանքը ապահովելու համար: Քամիները ցրում են խոնավությունը աշխարհով, նա գոլորշիանում է և նորից վերականգնվում է անձրևի և ձյան տեսքով, սնելով կենդանական և բուսական աշխարհը: Կյանքը ծովում եռում է և ինչքան էլ դա տարօրինակ է, ամենափոքր և ամենամեծ ծովաբնակները` կապույտ կետը, մանտան և կետային շնաձուկը սնվում են սննդի մեծ քանակությամբ:




Солнце огромный шар.И луна огромныйшар.И звезды-огромный шар.Звезды точенками только потому, что до них уж очень далеко. Солнце состоит из огня, из одного огня. Ничего твердого в нем нет. Звезды очень похожи на наше Солнце. Они тоже из огня. Звезды, как и Солнце, огромные  шары. Многоие из них даже больше Солнца. Просто Солнце к нам ближе. Поэтому оно и кажется большим. Оно поэтомы и ярко сьетит от них слабый, и тепла совсем нет. Луна тоже шар.Но луна каменный шар, твердий, холодный, как Земля. Луна сама не светится. Не могут же холодные камни быть фонарями. Луна видна не небе только потомы, что ее освещает Солнце.

.Погасни Солнце-погаснет и Луна.Небесные тела в космосе находятця очень далеко одно от другого.Ближе всего к нам Луна.Но даже до Луна самолет ТУ-154 летел бы две недели не останавниваясь.Даелко Луна.И все же она намного ближке к нам,чем все остольные небесные тела.Ее часто называют ''опутником Земли''.А все остальные небесные тела во много раз дальше .До солнца на сомолете пришлось бы летет пятнадцать лет!Сели в сомолет школьники ,а вылезли бородатые дяди.До звезды с такой скоростью вообще не долететь.Пролетишь только самое началось пути,а уже састаришься.Какой огромный космос!



Պարզվում է, որ արևը հսկայական գունդ է: Լուսինն էլ է հսկայական գունդ: Եվ աստղերը նունպես: Աստղերը թվում են կետիկներորովհետև նրանք մեզնից շատ հեռու ենԱրևը բաղկացած է կրակիցմիմիայն կրակիցՆրա մեջ ոչ մի պինդ բան չկաԱստղերը շատ նման են մեր արևիննրանք նույնպես կրակից ենԱստղերը Արևի նման հսկա գնդեր ենՆրանցից շատերը  նույնիսկ մեծ են արևիցՈւղղակի արևը մեզ մի քիչ մոտիկ էդրա համար էլ այն մեծ է թվումԱյդ պատճառով էլ, պայծառ է շողում և տաքացնումԻսկ աստղերը մեզնից ավելի հեռու են քան արևըԱյդ պատճառով էլ նրանց լույսը ավելի թույլ է և ջերմություն չկաԼուսինը նույնպես գունդ էԲայց լուսինը քարե գունդ է և պինդսառը ինչպես ԵրկիրըԼուսինը սեփական լույս չունիՉեն կարող սառը քարերը լինել լուսատուերԼուսինը երևում է երկնքում այն պատճառովոր արևը լուսավորում է նրանԿմարի արևը, կմարի նաև լուսինըԵրկնային մարմինները տիեզերքում իրարից շատ հեռու են գտնվումԱմենամոտը մեզ լուսինն էԲայց,նույնիսկ մինչև լուսին «ՏՈՒ 154»  ինքնաթիռը կթռչեր երկու շաբաթ առանց կանգնելու: Հեռու է լուսինը, բայց ամեն դեպքում բոլոր մնացած երկնային մարմիններից ամենամոտն է մեզ: Նրան հաճախ անվանում են Երկրի արբանյակ: Իսկ բոլոր մնացած երկնային մարմինները շատ անգամ հեռու են: Մինչև արևը ինքնաթիռով կթառնեին 15 տարի: Նստեցին ինքնաթիռ աշակերտներդուրս եկան մորուքավոր պարոններՄինչև աստղերը այդ արագությամբ չենք կարող հասնել:Կթռչես ճանապարհի միայն սկիզբըև արդեն կծերանասԻնչպիսի անսահման տիեզերք



Комментариев нет:

Отправить комментарий